எரேமியா அதிகாரம் – 30 – திருவிவிலியம்

5ஆண்டவர் கூறுகின்றார்;

திடுக்கிடச் செய்யும் ஒலியை

நான் கேட்கின்றேன்;

அது அச்சத்தின் ஒலி;

சமாதானத்தின் ஒலி அன்று.

6‘ஆண்மகன் எவனாவது

பிள்ளை பெற்றதுண்டா?’ என்று

கேட்டுப் பாருங்கள்.

அப்படியிருக்க, ஒவ்வோர் ஆணும்

பேறுகாலப் பெண்ணைப்போலத்

தன் இடுப்பில் கையை

வைத்துக் கொண்டிருப்பதை

நான் ஏன் காண்கிறேன்?

எல்லா முகங்களும் மாறிவிட்டன;

அவை வெளிறிப்போய்விட்டன!

7அந்தோ! அந்த நாள் பெரிய நாள்;

மற்றெந்த நாளும்

அதைப் போன்றில்லை.

யாக்கோபுக்கு அது

வேதனையின் காலம்;

ஆனால் அதனின்று

அவன் விடுவிக்கப்பெறுவான்.

10என் ஊழியன் யாக்கோபே,

அஞ்சாதே! இஸ்ரயேலே, கலங்காதே,

என்கிறார் ஆண்டவர்.

தொலை நாட்டினின்று

உன்னை நான் மீட்பேன்;

அடிமைத்தன நாட்டினின்று

உன் வழிமரபினரை விடுவிப்பேன்.

யாக்கோபு திரும்பிவந்து

அமைதியில் இளைப்பாறுவான்;

அவனை அச்சுறுத்துவார் எவருமிலர்.

11நான் உன்னோடு இருக்கின்றேன்;

உன்னை மீட்பதற்காக உள்ளேன்,

என்கிறார் ஆண்டவர்.

எந்த மக்களினத்தார் இடையே

நான் உன்னைச் சிதறடித்தேனோ

அவர்கள் அனைவரையும்

முற்றிலும் அழித்தொழிப்பேன்;

உன்னையோ முற்றிலும்

அழிக்கமாட்டேன்;

உன்னை நீதியான முறையில்

தண்டிப்பேன்;

உன்னைத் தண்டிக்காமல்

விட்டுவிடமாட்டேன்;

உன்னை எவ்வகையிலேனும்

தண்டியாதுவிடேன்.

12ஆண்டவர் இவ்வாறு கூறுகின்றார்;

உனது காயத்தைக்

குணப்படுத்த முடியாது;

உனது புண் புரையோடிப்போனது.

13உனக்காக வாதிட எவனும் இல்லை;

உனது காயத்தை ஆற்ற

மருந்தே இல்லை;

உன்னைக் குணப்படுத்தவே முடியாது.

14உன் காதலர் அனைவரும்

உன்னை மறந்துவிட்டனர்;

உன்னை அவர்கள் தேடுவதே இல்லை;

மாற்றான் தாக்குவது போல

நான் உன்னைத் தாக்கினேன்;

கொடியோன் தண்டிப்பதுபோல

நான் உன்னைத் தண்டித்தேன்;

ஏனெனில் உனது குற்றம் பெரிது;

உன் பாவங்களோ எண்ணற்றவை.

15நீ நொறுக்கப்பட்டதை எண்ணி

ஏன் அழுகின்றாய்?

உனது வேதனையைத் தணிக்கமுடியாது;

ஏனெனில் உனது குற்றமோ பெரிது;

உன் பாவங்களோ எண்ணற்றவை;

எனவே இவற்றை எல்லாம்

நான் உனக்குச் செய்தேன்.

16ஆயினும், உன்னை விழுங்குவோர்

எல்லாரும் விழுங்கப்படுவர்;

உன் பகைவர் எல்லாரும்

ஒருவர் விடாமல் நாடுகடத்தப்படுவர்;

உன்னைக் கொள்ளையடிப்போர்

அனைவரும், கொள்ளையடிக்கப்படுவர்;

உன்னைச் சூறையாடுவோர்

அனைவரும், நான் கையளிக்க,

சூறையாடப்படுவர்.

17நான் உனக்கு நலம் அளிப்பேன்;

உன்னுடைய காயங்களை ஆற்றுவேன்,

என்கிறார் ஆண்டவர்.

ஏனெனில், “தள்ளப்பட்டவள்” என்று

உன்னை அழைத்தார்கள்;

‘இந்தச் சீயோனைப் பற்றிக்

கவலைப்படுவார் யாருமிலர்’,

என்றார்கள்.

18ஆண்டவர் இவ்வாறு கூறுகின்றார்;

அடிமைத் தனத்தினின்று

நான் யாக்கோபின் கூடாரங்களை

திரும்பக் கொணர்வேன்;

அவனுடைய உறைவிடங்கள்மீது

நான் இரக்கம் காட்டுவேன்;

அவற்றின் இடிபாடுகள்மேலேயே

நகர் மீண்டும் கட்டி எழுப்பப்படும்;

அரண்மனையும் அதற்குரிய

இடத்திலேயே அமைக்கப்படும்.

19அவர்களிடமிருந்து

நன்றிப் பாக்கள் எழும்பிவரும்;

மகிழ்ச்சியுறுவோரின்

ஆரவாரம் கேட்கும்.

அவர்களை நான்

பல்கிப் பெருகச் செய்வேன்;

அவர்கள் எண்ணிக்கையில்

குறைய மாட்டார்கள்.

நான் அவர்களைப்

பெருமைப் படுத்துவேன்;

இனி அவர்கள்

சிறுமையுற மாட்டார்கள்.

20அவர்களுடைய பிள்ளைகள்

முன்புபோல் இருப்பர்;

அவர்களது கூட்டமைப்பு

என் திருமுன் நிலை நாட்டப்படும்;

அவர்களை ஒடுக்குவோர்

அனைவரையும் தண்டிப்பேன்.

21அவர்களின் தலைவன்

அவர்களுள் ஒருவனாகவே இருப்பான்;

அவர்களை ஆள்பவன்

அவர்கள் நடுவினின்றே தோன்றுவான்;

அவன் என்னை நெருங்கிவரச் செய்வேன்;

அவனும் என்னை அணுகிவருவான்;

ஏனெனில், என்னை அணுகிவர

வேறு யாருக்குத் துணிவு உண்டு?,

என்கிறார் ஆண்டவர்.

22நீங்கள் என் மக்களாய் இருப்பீர்கள்;

நான் உங்கள் கடவுளாய் இருப்பேன்.

23இதோ ஆண்டவரின் புயல்!

அவரது சினம்

சூறாவளிபோல் சுழன்றெழும்.

அது தீயோரின் தலையைத் தாக்கிச்

சுழன்றடிக்கும்.

24ஆண்டவர் மனத்தில் கொண்டுள்ள

திட்டங்கள் அனைத்தையும்

செயல்படுத்தி நிறைவேற்றாமல்

அவரது வெஞ்சினம் திரும்பிவராது;

வரவிருக்கும் நாள்களில்

அதை நீங்கள் உணர்வீர்கள்.