Psalmi capitulum – 107 – Clementine Vulgate

1 Canticum Psalmi, ipsi David.

2 Paratum cor meum, Deus, paratum cor meum ; cantabo, et psallam in gloria mea.

3 Exsurge, gloria mea ; exsurge, psalterium et cithara ; exsurgam diluculo.

4 Confitebor tibi in populis, Domine, et psallam tibi in nationibus :

5 quia magna est super cælos misericordia tua, et usque ad nubes veritas tua.

6 Exaltare super cælos, Deus, et super omnem terram gloria tua :

7 ut liberentur dilecti tui. Salvum fac dextera tua, et exaudi me.

8 Deus locutus est in sancto suo : Exsultabo, et dividam Sichimam ; et convallem tabernaculorum dimetiar.

9 Meus est Galaad, et meus est Manasses, et Ephraim susceptio capitis mei. Juda rex meus ;

10 Moab lebes spei meæ : in Idumæam extendam calceamentum meum ; mihi alienigenæ amici facti sunt.

11 Quis deducet me in civitatem munitam ? quis deducet me usque in Idumæam ?

12 nonne tu, Deus, qui repulisti nos ? et non exibis, Deus, in virtutibus nostris ?

13 Da nobis auxilium de tribulatione, quia vana salus hominis.

14 In Deo faciemus virtutem ; et ipse ad nihilum deducet inimicos nostros.