1 In finem, pro occultis filii. Psalmus David.
2 Confitebor tibi, Domine, in toto corde meo ; narrabo omnia mirabilia tua.
3 Lætabor et exsultabo in te ; psallam nomini tuo, Altissime.
4 In convertendo inimicum meum retrorsum ; infirmabuntur, et peribunt a facie tua.
5 Quoniam fecisti judicium meum et causam meam ; sedisti super thronum, qui judicas justitiam.
6 Increpasti gentes, et periit impius : nomen eorum delesti in æternum, et in sæculum sæculi.
7 Inimici defecerunt frameæ in finem, et civitates eorum destruxisti. Periit memoria eorum cum sonitu ;
8 et Dominus in æternum permanet. Paravit in judicio thronum suum,
9 et ipse judicabit orbem terræ in æquitate : judicabit populos in justitia.
10 Et factus est Dominus refugium pauperi ; adjutor in opportunitatibus, in tribulatione.
11 Et sperent in te qui noverunt nomen tuum, quoniam non dereliquisti quærentes te, Domine.
12 Psallite Domino qui habitat in Sion ; annuntiate inter gentes studia ejus :
13 quoniam requirens sanguinem eorum recordatus est ; non est oblitus clamorem pauperum.
14 Miserere mei, Domine : vide humilitatem meam de inimicis meis,
15 qui exaltas me de portis mortis, ut annuntiem omnes laudationes tuas in portis filiæ Sion :
16 exultabo in salutari tuo. Infixæ sunt gentes in interitu quem fecerunt ; in laqueo isto quem absconderunt comprehensus est pes eorum.
17 Cognoscetur Dominus judicia faciens ; in operibus manuum suarum comprehensus est peccator.
18 Convertantur peccatores in infernum, omnes gentes quæ obliviscuntur Deum.
19 Quoniam non in finem oblivio erit pauperis ; patientia pauperum non peribit in finem.
20 Exsurge, Domine ; non confortetur homo : judicentur gentes in conspectu tuo.
21 Constitue, Domine, legislatorem super eos, ut sciant gentes quoniam homines sunt.
22 Ut quid, Domine, recessisti longe ; despicis in opportunitatibus, in tribulatione ?
23 Dum superbit impius, incenditur pauper : comprehenduntur in consiliis quibus cogitant.
24 Quoniam laudatur peccator in desideriis animæ suæ, et iniquus benedicitur.
25 Exacerbavit Dominum peccator : secundum multitudinem iræ suæ, non quæret.
26 Non est Deus in conspectu ejus ; inquinatæ sunt viæ illius in omni tempore. Auferuntur judicia tua a facie ejus ; omnium inimicorum suorum dominabitur.
27 Dixit enim in corde suo : Non movebor a generatione in generationem, sine malo.
28 Cujus maledictione os plenum est, et amaritudine, et dolo ; sub lingua ejus labor et dolor.
29 Sedet in insidiis cum divitibus in occultis, ut interficiat innocentem.
30 Oculi ejus in pauperem respiciunt ; insidiatur in abscondito, quasi leo in spelunca sua. Insidiatur ut rapiat pauperem ; rapere pauperem dum attrahit eum.
31 In laqueo suo humiliabit eum ; inclinabit se, et cadet cum dominatus fuerit pauperum.
32 Dixit enim in corde suo : Oblitus est Deus ; avertit faciem suam, ne videat in finem.
33 Exsurge, Domine Deus, exaltetur manus tua ; ne obliviscaris pauperum.
34 Propter quid irritavit impius Deum ? dixit enim in corde suo : Non requiret.
35 Vides, quoniam tu laborem et dolorem consideras, ut tradas eos in manus tuas. Tibi derelictus est pauper ; orphano tu eris adjutor.
36 Contere brachium peccatoris et maligni ; quæretur peccatum illius, et non invenietur.
37 Dominus regnabit in æternum, et in sæculum sæculi ; peribitis, gentes, de terra illius.
38 Desiderium pauperum exaudivit Dominus ; præparationem cordis eorum audivit auris tua :
39 judicare pupillo et humili, ut non apponat ultra magnificare se homo super terram.
