எரேமியா அதிகாரம் – 12 – திருவிவிலியம்

1ஆண்டவரே! நீர் நீதியுள்ளவர்;

ஆயினும் உம்மோடு நான்

வழக்காடுவேன்;

ஆம்; உம் தீர்ப்புக்கள் பற்றி

உம்மிடம் முறையிட விரும்புகிறேன்;

தீயோரின் வாழ்வு வளம் பெறக்

காரணம் என்ன?

நம்பிக்கைத் துரோகம் செய்வோர்

அமைதியுடன் வாழ்வது ஏன்?

2அவர்களை நீர் நட்டுவைத்தீர்;

அவர்களும் வேரூன்றி வளர்ந்தார்கள்;

கனியும் ஈந்தார்கள்;

அவர்களின் உதடுகளில்

நீர் எப்போதும் இருக்கின்றீர்;

அவர்கள் உள்ளத்திலிருந்தோ

வெகு தொலையில் உள்ளீர்.

3ஆனால் ஆண்டவரே!

நீர் என்னை அறிவீர்;

என்னைப் பார்க்கின்றீர்;

என் இதயம் உம்மோடு உள்ளது

என்பதைச் சோதித்து அறிகின்றீர்;

அவர்களையோ வெட்டப்படுவதற்கான

ஆடுகளைப் போலக்

கொலையின் நாளுக்கெனப்

பிரித்து வைத்தருளும்.

4எவ்வளவு காலம் மண்ணுலகம்

புலம்பிக் கொண்டிருக்கும்?

வயல்வெளி புற்பூண்டுகள் எல்லாம்

வாடிக் கிடக்கும்?

மண்ணுலகில் குடியிருப்போர் செய்த

தீமைகளின் காரணமாக,

விலங்குகளும் பறவைகளும்

அழிந்து போயின;

“நம் செயல்களைக்

கடவுள் காண்பதில்லை” என்று

அவர்கள் சொல்லிக்கொண்டார்கள்.

5காலாள்களோடு ஓடியே

நீ களைத்துப்போனாய்;

குதிரைகளோடு நீ எவ்வாறு

போட்டியிட முடியும்?

அமைதியான நாட்டிலேயே

நீ அஞ்சுகிறாய் என்றால்,

யோர்தானின் காடுகளில்

நீ என்ன செய்வாய்?

6உன் சகோதரரும்

உன் தந்தை வீட்டாரும்கூட

உனக்கு நம்பிக்கைத் துரோகம்

செய்தார்கள்;

அவர்களும் உனக்கு எதிராக

உரக்கக் கத்தினார்கள்;

அவர்கள் உன்னிடம்

இனிமையாகப் பேசினாலும்

நீ அவர்களை நம்பாதே.

7நான் என் வீட்டைப் புறக்கணித்தேன்;

என் உரிமைச் சொத்தைத் தள்ளிவிட்டேன்;

என் உள்ளத்துக்கு இனியவளை

அவளின் எதிரிகளிடம்

ஒப்புவித்துவிட்டேன்.

8என் உரிமைச்சொத்து எனக்கு

ஒரு காட்டுச் சிங்கம்போல் ஆயிற்று;

அது எனக்கு எதிராய்க்

கர்ச்சிக்கின்றது;

எனவே நான் அதனை வெறுக்கின்றேன்.

9என் உரிமைச்சொத்து எனக்குப்

பல வண்ணப் பறவைபோல் ஆயிற்று;

சுற்றிலுமுள்ள பறவைகள் எல்லாம்

அதற்கு எதிராய் எழுந்துள்ளன;

வயல்வெளி விலங்குகளே,

வாருங்கள்; வந்து கூடுங்கள்;

அதனை விழுங்குங்கள்.

10மேய்ப்பர்கள் பலர்

என் திராட்சைத் தோட்டத்தை

அழித்தார்கள்;

எனது பங்கை மிதித்துப் போட்டார்கள்;

எனது இனிய பங்கைப்

பாழடைந்த பாலைநிலம் ஆக்கினார்கள்.

11அவர்கள் அதைப் பாழாக்கினார்கள்;

அது என்னை நோக்கிப் புலம்புகிறது;

நாடு முழுவதும் பாழாகிவிட்டது;

ஆனால் யாரும் அதுபற்றிக்

கவலைப்படுவதில்லை.

12பாழாக்குவோர் பாலைநிலத்தின்

மொட்டை மேடுகள் அனைத்தின் மேலும்

வந்துசேர்ந்துள்ளனர்;

ஏனெனில் ஆண்டவரின் வாள்,

நாட்டை ஒரு முனை முதல்

மறு முனைவரை அழித்துவிடும்;

அமைதி என்பது யாருக்குமே இல்லை.

13கோதுமையை விதைத்தார்கள்;

ஆனால் முட்களையே அறுத்தார்கள்.

உழைத்துக் களைத்தார்கள்;

ஆயினும் பயனே இல்லை.

தங்கள் அறுவடையைக் கண்டு

வெட்கம் அடைந்தார்கள்.

இதற்கு ஆண்டவரின்

கோபக்கனலே காரணம்.