1 Canticum Psalmi, filiis Core, in finem, pro Maheleth ad respondendum. Intellectus Eman Esdrashitæ.
2 Domine, Deus salutis meæ, in die clamavi et nocte coram te.
3 Intret in conspectu tuo oratio mea, inclina aurem tuam ad precem meam.
4 Quia repleta est malis anima mea, et vita mea inferno appropinquavit.
5 Æstimatus sum cum descendentibus in lacum, factus sum sicut homo sine adjutorio,
6 inter mortuos liber ; sicut vulnerati dormientes in sepulchris, quorum non es memor amplius, et ipsi de manu tua repulsi sunt.
7 Posuerunt me in lacu inferiori, in tenebrosis, et in umbra mortis.
8 Super me confirmatus est furor tuus, et omnes fluctus tuos induxisti super me.
9 Longe fecisti notos meos a me ; posuerunt me abominationem sibi. Traditus sum, et non egrediebar ;
10 oculi mei languerunt præ inopia. Clamavi ad te, Domine, tota die ; expandi ad te manus meas.
11 Numquid mortuis facies mirabilia ? aut medici suscitabunt, et confitebuntur tibi ?
12 Numquid narrabit aliquis in sepulchro misericordiam tuam, et veritatem tuam in perditione ?
13 Numquid cognoscentur in tenebris mirabilia tua ? et justitia tua in terra oblivionis ?
14 Et ego ad te, Domine, clamavi, et mane oratio mea præveniet te.
15 Ut quid, Domine, repellis orationem meam ; avertis faciem tuam a me ?
16 Pauper sum ego, et in laboribus a juventute mea ; exaltatus autem, humiliatus sum et conturbatus.
17 In me transierunt iræ tuæ, et terrores tui conturbaverunt me :
18 circumdederunt me sicut aqua tota die ; circumdederunt me simul.
19 Elongasti a me amicum et proximum, et notos meos a miseria.
