Psalmi capitulum – 59 – Clementine Vulgate

1 In finem, pro his qui immutabuntur, in tituli inscriptionem ipsi David, in doctrinam,

2 cum succendit Mesopotamiam Syriæ et Sobal, et convertit Joab, et percussit Idumæam in valle Salinarum duodecim millia.

3 Deus, repulisti nos, et destruxisti nos ; iratus es, et misertus es nobis.

4 Commovisti terram, et conturbasti eam ; sana contritiones ejus, quia commota est.

5 Ostendisti populo tuo dura ; potasti nos vino compunctionis.

6 Dedisti metuentibus te significationem, ut fugiant a facie arcus ; ut liberentur dilecti tui.

7 Salvum fac dextera tua, et exaudi me.

8 Deus locutus est in sancto suo : lætabor, et partibor Sichimam ; et convallem tabernaculorum metibor.

9 Meus est Galaad, et meus est Manasses ; et Ephraim fortitudo capitis mei. Juda rex meus ;

10 Moab olla spei meæ. In Idumæam extendam calceamentum meum : mihi alienigenæ subditi sunt.

11 Quis deducet me in civitatem munitam ? quis deducet me usque in Idumæam ?

12 nonne tu, Deus, qui repulisti nos ? et non egredieris, Deus, in virtutibus nostris ?

13 Da nobis auxilium de tribulatione, quia vana salus hominis.

14 In Deo faciemus virtutem ; et ipse ad nihilum deducet tribulantes nos.